EK VRA

EK VRA

EK VRA

ek was ’n kind bang en alleen-wild

ek was ’n slang, vir niks nie bang

jy het saam met my gedans

jy het my hand gevat en gewals.

ek verlang, maar dis te laat

en kan jou niks meer wys nie

Die dinge wat ek van jou geleer het

die lappe wat jy aanmekaar gestik het

om my leef heel te maak,

om my siel op die wind te laat ry

ek verlang, maar dis te laat

ek kan jou niks meer wys nie

Niemand het ’n antwoord nie

en dalk ontmoet ons eendag weer

as jy saam met my wals

op ’n spierwit wolk verby die maan

Ek vra nou

HOEKOM

Ek vra jou

HOEKOM

gee net antwoord

ek verlang, maar dis te laat

en kan jou niks meer wys nie

Saam het ons gelag vir

hom en haar en sy en hy

en hulle en almal saam

en ek en jy – jy en ek

maar die lewe het jou weggevat

verby die son, maan en sterre

tot anderkant wie weet waar

op daai spierwit wolk, verby die maan

Ek vra nou

HOEKOM

Ek vra jou

HOEKOM

?

?