REDDING

Kyk hoe staan hulle in ‘n ry

pure uitgessmeer met mooi rokkies

en hipolfise.

Sommige nog reguit nek

en trotse rug

netjies in rokkies en sokkies

kyk hoe glimlag hulle as ek verby slenter

‘vat my tog’ soebat die een.

‘ek is die een vir jou’ vra ‘n ander

My rokkie is songebleik.

Myne is vaal, maar ek soebat jou

om my ook te kom haal.

Ek slenter verder.

“ons is maar rondlopend” praat ‘n groepie

“Hulle sê ons is ‘n niksnuts.”

Ek flankeer met ‘n ander, dan

nog een hier en daar wat saam

koketeer.

“Ons armoede is so seer” soebat een.

Ek vat een vir my, dan nog een.

Ek hou ‘n special een onder my arm

en ‘n mooi een tussen my vingers.

“Julle sal nooit weer op die rak sit nie.” sê ek

en stap met ‘n sak vol boeke by die

biblioteek se deure uit,

fluit-fluit.

“‘ ‘n Gedig vir al die boeke in die biblioteer wat na ‘n ruk versnipper en verbrand word. Dis hartseer”