DIE VLIEËR

netjies elke lappie en stokkie
elke hoekie en stertjie
wapper jy in die wind
soos ’n baljarende kind

die wind ruk en pluk aan jou
jy duik af en waai om-en-om
tot jou rooi-bont stert
agter jou skoppelmaaai

en aan die dun
bleek-wit toutjie met
’n gladde brawe houtjie
klou die laggende kind kop na bo

plesierig op sy een knieg
en arms soos ’n gebed
na bo kyk hy hoe die bont
lap en stert die lug in vlieg

met ’n skreeu-lag van
plesier hardloop die kind
agter die wind aan om die
vlieër tot hoog te wind

en om sy arm ’n
stukkie tou gebind
om te keer dat die wind
die vlieër gryp en sluk

en toe raak die tou op
die brawe houtjie tol
om en om en om
tot op die grond

en die vlieër knipoog
met sy roo-bont-stert
vir die knielende kind
koebaai – koebaai my kind koebaai.